انواع برنج ایرانی

همانطور که از نام این نوع برنج مشخص است، در داخل کشور کشت و آماده می‌شوند. شاید بسیاری گمان کنند که برنج ایرانی تنها در قسمت شمال کشور کشت می‌گردد. اما در صورت تحقیق بیشتر پی خواهید برد که در برخی شهرهای جنوبی و همینطور مرکزی نیز به کار کاشت برنج مشغول می‌باشند.

لازم به ذکر است که برنج‌های این نوع مناطق به مصرف اهالی همان قسمت و یا اطراف آن می‌رسد و به ندرت به شهرهای دورتر صادر خواهند شد. برنج‌هایی که در شمال کشور به دست می‌آیند، سهم بیشتری در بازار برنج کشور دارند. بطور کلی برنج‌های ایرانی به چهار گروه برنج طارم، برنج صدری، برنج گرد و همچنین برنج پرمحصول تقسیم می‌شود.

انواع برنج خارجی

برای بررسی تفاوت برنج ایرانی و خارجی لازم است تا با برنج خارجی نیز آشنا شویم. از میان انواع برنج خارجی صادر شده به کشور، برنج هندی سهم بیشتری از صادرات را به داخل ایران به خود اختصاص داده است. برنج پاکستانی نیز در جایگاه دوم برنج‌های خارجی شناخته شده و در شمار برنج‌های پرکاربرد برای خانواده‌های ایرانی محسوب می‌شود.

نحوه کشت: تفاوت برنج ایرانی و برنج خارجی

عوامل مختلفی سبب ایجاد تفاوت برنج ایرانی و خارجی می‌شود که یکی از آنها نحوه کشت است. مشخصه اصلی برنج‌های ایرانی کشت با آب سالم است. در ارتباط با برنج‌های خارجی، آبیاری بوسیله آب فاضلاب انجام شده که این موضوع بر طعم نهایی و همچنین سلامت برنج اثر گذار خواهد بود. به همین علت توصیه می‌شود که از برنج‌های ایرانی برای مصرف خود استفاده نمایید. برای کشت برنج خوش طعم ایرانی از آب سالم استفاده می‌کنند و همین امر یکی از مهم‌ترین عواملی است که افراد را به خرید برنج‌های ایرانی ترغیب می‌نماید.

شیوه نگهداری: تفاوت برنج‌های ایرانی و خارجی

یکی  دیگر از عوامل مهم در بررسی فرق برنج ایرانی با برنج خارجی روش نگهداری از آنها می‌باشد. از آنجایی که در برنج‌های ایرانی از مواد نگهدارنده استفاده نمی‌شود، ممکن است در مدت نگهداری این نوع برنج با حشرات ریزی مواجه شویم.

عدم وجود مواد نگهدارنده در برنج به معنای سلامت بیشتر است اما امکان ایجاد شته نیز در آنها وجود دارد. بنابراین برای اطلاع از چگونگی نگهداری برنج‌های ایرانی، می‌توانید مقاله نحوه صحیح نگهداری از برنج را مطالعه نمایید.